7’den 70’e herkesin severek tükettiği çikolatanın yolculuğu milattan önce Olmekler olduğu tahmin edilen bir grubun kakao ağacı yetiştirmesiyle başlamaktadır. Mayalar’ın, hayvanlarının bu ağacın meyvelerini yediğini görmeleri, hemen ardından da çekirdeklerini kullanmalarını öğrenmeleri çikolatanın yolculuğunda belirleyici rol oynar. Aztek dilinde “ekşi, acı içecek” anlamına gelen ve kakao çekirdeklerinin öğütülüp suya karışmasıyla elde edilen “xocoatl” isimli baharatlı çikolata içeceği Aztekler tarafından üretilir. Toplum tarafından beğenilip değerli bir içecek haline gelen “xocoatl”, değerinden dolayı sadece krallar ve rütbeliler tarafından sürekli tüketilirken aynı zamanda askerlerin nişan törenleri ve düğünlerinde ikram edilen geleneksel bir içki haline gelmeye başlar. Belki de çikolata ve romantizm ilişkisi bu dönemlere dayanıyordur, kim bilir. Zamanla “xocoatl” sayesinde değerlenen kakaonun artık kendine ait bir para birimi bile vardır. O dönemde 30 çekirdek karşılığında 1 tavşan alabiliyordunuz.
Kakao çekirdeğinden üretilen çok değerli ve acı içecek kıta keşifleri sırasında Amerika’ya gelen kâşiflere sunulur. Çok beğenen kâşifler bu içecek ve çekirdekleri vatanlarına götürürler. Aztekler içine biber ve baharat katarak içerken; İspanyollar şekerli içmeye başlar.
1600’lü yılların ortalarında kahverengi çekirdeklerden üretilen içecek, Fransa’da büyük popülarite kazanır. Soylu ve zenginler arasında lezzetli, sağlıklı içecek olarak adından sıkça söz ettirmeye başlar. 1700’lü yıllarda buharlı motorlu mekanik bir öğütme aracı üretilir ve bu sayede maliyetler düşürülüp çikolatanın erişilebilirliği artar. Girişimci bir Fransız ise ilk sıcak çikolata dükkânını Londra’da açar ve 16. Yüzyıl İngilteresi’nde Çikolata Evleri büyük bilinirlik kazanır. Çikolatanın süt ile uyumu bu dönemde keşfedilir ve karışıma süt eklenmeye başlar.
Kakaonun kâşifi Mayaların çikolatayı hazırlayışı uzun ve zorlu bir süreç gerektirse de yöntem olarak günümüzdekinden çok da farklı değildi. İlk önce çekirdekler toplanıyor, mayalanıyor ve kurutuluyor; daha sonra kavruluyor, kabuklarından çıkarılıyor ve geri kalanlar macun haline getiriliyordu. Bu macun sıcak su ve acı biber, vanilya, bal, arnatto ve yenibahar gibi baharatlarla karıştırılıyordu. Bu karışım iki kap arasında bir öne bir arkaya dökülerek karışım köpürtülüyordu.
